Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) ονομάζεται η χρονιά διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων αλλά και των λιπών και των πρωτεϊνών του σώματος που χαρακτηρίζεται από υπεργλυκαιμία οφειλόμενη σε διαταραχή της έκκρισης και/ή της δράσης της ινσουλίνης.
Χωρίζεται στις εξής υποκατηγορίες:
ΣΔ τύπος 1(καταστροφή των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη)
ΣΔ τύπος 2 (μειωμένη έκκριση ινσουλίνης)
Άλλοι ειδικοί τύποι ΣΔ (δευτεροπαθείς αιτίες διαβήτη)
ΣΔ κύησης
Για την αντιμετώπιση του ΣΔ πρέπει εκτός από τη ρύθμιση του σακχάρου του αίματος να ρυθμίζεται και η αρτηριακή πίεση, η δυσλιπιδαιμία (επίπεδα χοληστερόλης, τριγλυκεριδίων κ.τ.λ.), να διακόπτεται το κάπνισμα και να εντάσσεται στην καθημερινότητα του ασθενούς η συστηματική φυσική δραστηριότητα.
Όσον αφορά τη δίαιτα ενός διαβητικού ασθενούς φαίνεται ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη σύσταση που να προτείνεται για όλους τους ασθενείς. Η εξατομίκευση των διατροφικών πλάνων παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο.
Οι υδατάνθρακες προτείνεται να αποτελούν το 45-60%* των συνολικών θερμίδων. Να προτιμώνται προϊόντα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, δηλαδή προϊόντα που δεν αυξάνουν απότομα την γλυκόζη του αίματος μεταγευματικά. Για πολλά χρόνια κυριαρχούσε η άποψη ότι οι διαβητικοί δεν πρέπει να τρώνε υδατάνθρακες (ψωμί, φρυγανιές, πατάτες, κ.α.) όμως αυτό είναι ένα μύθος που έχει πια καταρριφθεί.
<30-35%* των συνολικών θερμίδων να προέρχεται από λιπαρά(<7% τα κορεσμένα λιπαρά, ελάχιστη κατανάλωση τρανς λιπαρών)
Να καταναλώνονται καθημερινά 14γρ φυτικών ινών/1000kcal (φυτικές ίνες υπάρχουν σε μεγάλη περιεκτικότητα σε προϊόντα ολικής άλεσης, όσπρια, λαχανικά και φρούτα, κυρίως στις φλούδες)
Προτίμηση φρούτων αντί χυμών
Διατήρηση σταθερού προγράμματος γευμάτων για καλύτερη λειτουργία των οργάνων και της έκκρισης των ορμονών
Απώλεια 5-10% του αρχικού σωματικού βάρους στα παχύσαρκα και υπέρβαρα άτομα
*Τα ποσοστά αυτά είναι ενδεικτικά, καθώς όπως αναφέρθηκε δεν υπάρχει συγκεκριμένη σύσταση δίαιτας για όλους τους ασθενείς.